Strop żelbetowy monolityczny czy gęstożebrowy?
Strop żelbetowy monolityczny czy strop gęstożebrowy?
Wielokrotnie w trakcie realizacji projektu Inwestorzy stoją przed wyborem technologii wykonania stropu. W poniższym artykule postaram się zestawić w skrócie najważniejsze cechy oraz wady i zalety najbardziej popularnych technologii tj. stropu gęsto-żebrowego i monolitycznego:
Strop żelbetowy gęsto-żebrowy (Teriva):
Stropy takie posiadają gęsto rozmieszczone żebra układane z prefabrykowanych belek na ścianach nośnych budynku. Przestrzeń pomiędzy żebrami wypełnia się pustakami stropowymi. Na ułożonym stropie wykonuje się warstwę nad-betonu ok 5 cm. Rozpiętości stropów gęsto-żebrowych waha się w granicach 1.2-7.8 m. Jeżeli rozpiętość przekracza 4,5 m stosuje się poprzeczne żebra rozdzielcze. Stemplowanie stropu powinno pozostać przynajmniej 30 dni aż beton osiągnie właściwą wytrzymałość. Obciążenie stropów gęsto żebrowych wynosi do 150 kg/m2. Najczęściej stosowanym stropem w budynkach jednorodzinnych jest strop Teriva. Posiada on żebra z belek kratownicowych zamawianej w długości dowolnej ( zgodnie z dokumentacją projektową) Pustaki wykonane są z keramzytobetonu lub betonu komórkowego. Na rynku są dostępne ( w zależności od uwarunkowań projektowych) następujące odmiany: Teriva I, Teriva I bis, Teriva II, Teriva III, Teriva Nova.
Zalety stropów gęsto-żebrowych:
- Niższa cena niż monolityczny
- Możliwość montażu ręcznego i łatwość wykonania takiego stropu, gdyż można zamówić belki i pustaki stropowe na gotowy wymiar i układać z przygotowanym wcześniej u producenta zbrojeniem.
- Możliwość montażu stropu przez dwu, lub trzyosobową ekipę
- Nie ma konieczności deskowania
- Możliwość prowadzenia przewodów elektrycznych w otworach pustaków stropowych.
Wady stropów gęsto-żebrowych:
- ryzyko „klawiszowania” stropu
- ryzyko ugięcia się stropu i powstawiania spękań wzdłużnych wzdłuż żeber rozdzielczych ( w przypadku nieprawidłowego wykonania)
- niski poziom izolacyjności akustycznej
- znaczna grubość stropu na poziomie 40-60 cm
- niższe dopuszczalne obciążenie od stropów monolitycznych
Strop Teriva
Strop żelbetowy monolityczny:
Strop monolityczny wykonywany jest bezpośrednio na budowie na podstawie konkretnego projektu. W zależności od przewidywanych obciążeń projektuje się zbrojenie jedno-dwu kierunkowe lub krzyżowe. Najczęściej wykonuje się stropy jako płyty monolityczne zbrojone siatkami dwukierunkowymi zbrojone górą i dołem. Nośnośc stropu waha się w przedziale od 150- 300 kg/m2.
Zalety stropów monolitycznych:
- lepsze parametry konstrukcyjne i wyższe wartości obciążenia do stropów gęsto-żebrowych
- wyższa trwałość
- swobodna możliwość przestawiania ścianek działowych, a przy płycie krzyżowo zbrojonej gorą i dołem o gr. 18-20 możliwość bezpośredniego stawiania więźby dachowej
- brak klawiszowania
- wysoka izolacyjność akustyczna
- możliwość dowolnego kształtowania obrysu płyty
- gładka powierzchnia od spodu ułatwiająca tynkowanie
Wady stropów monolitycznych:
- wyższy koszt o ok 40-50 % niż stropu gęsto żebrowego
- wyższe wymagania dotyczące jakości wykonania robot ( beton z wytwórni, wykwalifikowani zbrojarze)
- konieczności wykonania szalunków
Zaszalowany strop monolityczny przygotowany do zalania.
Podsumowując, wybór technologii wykonania stropu zależy od rodzaju konstrukcji, wymagań i możliwości finansowych Inwestora. W każdym wypadku wymagana jest wykonana przez uprawnionego projektanta dokumentacja projektowa i wykonywanie prac w ścisłej zgodności z dokumentacją. W przypadku adaptacji projektów typowych istnieje możliwość przeprojektowania stropu z gęsto żebrowego na monolityczny i odwrotnie.