Strop żelbetowy monolityczny czy gęstożebrowy?

Strop żelbetowy monolityczny czy strop gęstożebrowy?

Wielokrotnie w trakcie realizacji projektu Inwestorzy stoją przed wyborem technologii wykonania stropu. W poniższym artykule postaram się zestawić w skrócie najważniejsze cechy oraz wady i zalety najbardziej popularnych technologii tj. stropu gęsto-żebrowego i monolitycznego:

Strop żelbetowy gęsto-żebrowy (Teriva):

Stropy takie posiadają gęsto rozmieszczone żebra układane z prefabrykowanych belek na ścianach nośnych budynku. Przestrzeń pomiędzy żebrami wypełnia się pustakami stropowymi. Na ułożonym stropie wykonuje się warstwę nad-betonu ok 5 cm. Rozpiętości stropów gęsto-żebrowych waha się w granicach 1.2-7.8 m. Jeżeli rozpiętość przekracza 4,5 m stosuje się poprzeczne żebra rozdzielcze. Stemplowanie stropu powinno pozostać przynajmniej 30 dni aż beton osiągnie właściwą wytrzymałość. Obciążenie stropów gęsto żebrowych wynosi do 150 kg/m2. Najczęściej stosowanym stropem w budynkach jednorodzinnych jest strop Teriva. Posiada on żebra z belek kratownicowych zamawianej w długości dowolnej ( zgodnie z dokumentacją projektową) Pustaki wykonane są z keramzytobetonu lub betonu komórkowego. Na rynku są dostępne ( w zależności od uwarunkowań projektowych) następujące odmiany: Teriva I, Teriva I bis, Teriva II, Teriva III, Teriva Nova.

Zalety stropów gęsto-żebrowych:

  • Niższa cena niż monolityczny
  • Możliwość montażu ręcznego i łatwość wykonania takiego stropu, gdyż można zamówić belki i pustaki stropowe na gotowy wymiar i układać z przygotowanym wcześniej u producenta zbrojeniem.
  • Możliwość montażu stropu przez dwu, lub trzyosobową ekipę
  • Nie ma konieczności deskowania
  • Możliwość prowadzenia  przewodów elektrycznych w otworach pustaków stropowych.

Wady  stropów gęsto-żebrowych:

  • ryzyko „klawiszowania” stropu
  • ryzyko ugięcia się stropu i powstawiania spękań wzdłużnych wzdłuż żeber rozdzielczych ( w przypadku nieprawidłowego wykonania)
  • niski poziom izolacyjności akustycznej
  • znaczna grubość stropu na poziomie 40-60 cm
  • niższe dopuszczalne obciążenie od stropów monolitycznych

strop-teriva

Strop Teriva

Strop żelbetowy monolityczny:

Strop monolityczny wykonywany jest bezpośrednio na budowie na podstawie konkretnego projektu. W zależności od przewidywanych obciążeń projektuje się zbrojenie jedno-dwu kierunkowe lub krzyżowe. Najczęściej wykonuje się stropy jako płyty monolityczne zbrojone siatkami dwukierunkowymi zbrojone górą i dołem. Nośnośc stropu waha się w przedziale od 150- 300 kg/m2.

Zalety stropów monolitycznych:

  • lepsze parametry konstrukcyjne i wyższe wartości obciążenia do stropów gęsto-żebrowych
  • wyższa trwałość
  • swobodna możliwość przestawiania ścianek działowych, a przy płycie krzyżowo zbrojonej gorą i dołem o gr. 18-20 możliwość bezpośredniego stawiania więźby dachowej
  • brak klawiszowania
  • wysoka izolacyjność akustyczna
  • możliwość dowolnego kształtowania obrysu płyty
  • gładka powierzchnia od spodu ułatwiająca tynkowanie

Wady stropów monolitycznych:

  • wyższy koszt o ok 40-50 % niż stropu gęsto żebrowego
  • wyższe wymagania dotyczące jakości wykonania robot ( beton z wytwórni, wykwalifikowani zbrojarze)
  • konieczności wykonania szalunków

strop-mono

Zaszalowany strop monolityczny przygotowany do zalania.

Podsumowując, wybór technologii wykonania stropu zależy od rodzaju konstrukcji, wymagań i możliwości finansowych Inwestora. W każdym wypadku wymagana jest wykonana przez uprawnionego projektanta dokumentacja projektowa i wykonywanie prac w ścisłej zgodności z dokumentacją. W przypadku adaptacji projektów typowych istnieje możliwość przeprojektowania stropu z gęsto żebrowego na monolityczny i odwrotnie.