Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku – konieczne po zakończeniu budowy.

Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku ( w skrócie: świadectwo energetyczne).

Po zakończeniu budowy przed oddaniem budynku do użytkowania wymagane jest sporządzenie tzw świadectwa energetycznego.

Świadectwo takie opisuje wartość  zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną (w skrócie EP) i energię końcową (w skrócie EK) w skali roku. Energia pierwotna uwzględnia straty powstałe przy jej produkcji i przesyłaniu. Jednostką wyliczeń jest kWh/m²/rok. Świadectwo takie ważne jest przez 10 lat.

Osoby uprawnione do wykonywania świadectw zgodnie z obowiązującą ustawą:

1. posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

2. ukończyła co najmniej studia magisterskie albo inżynierskie na kierunkach architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnych;

3. nie była karana za przestępstwo przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe;

4. osiada uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej albo odbyła szkolenie i złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin przed ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej.

Jakie obiekty potrzebują sporządzenia świadectwa energetycznego:

• mieszkanie,
• lokal w budynku stanowiący samodzielną całość techniczno-użytkową,
• każdy budynek oddawany do użytkowania oraz podlegający zbyciu lub wynajmowi,
• budynek po wykonanej  modernizacji przez którą zmieniła się charakterystyka cieplna budynku,
• budynki użyteczności o powierzchni użytkowej powyżej 1000 m². W takich obiektach świadectwo powinno być umieszczone przy głównym wejściu.

Obiekty dla których nie jest wymagane świadectwo energetyczne:

• budynki podlegające ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami,
• budynki kultu religijnego,
• budynki użytkowane nie dłużej niż 4 m-ce w skali roku lub 2 lata ciągiem w rozumieniu ustawy Prawo Budowlane,
• budynki niemieszkalne służące gospodarce rolnej,
• budynki przemysłowe i gospodarcze o zapotrzebowaniu na energię nie większym niż 50kWh/m²*rok,
• budynki wolnostojące o powierzchni użytkowej nie większej niż 50 m².